De pop wordt gemaakt van hout. Er zijn natuurlijk wel GFK poppen te koop maar de vraag is wat voor voordeel dit geeft. In mijn ogen geen. Hout is veel makkelijker te repareren en je moet toch een bepaald gewicht halen. Gewichtsbesparing met een GFK pop is dus alleen maar nadelig.
Je kan kiezen voor de vast gebogen armen of de “knikarmen”. Deze hebben ook nog een mogelijkheid tot bewegen in de elleboog. Voordeel hiervan is dat je meer uitslag kunt behalen en dus de parachute iets minder geremd kan vliegen. Wat weer een voordeel is bij wat hardere wind.
De parachutist moet tijdens de wedstrijden een duidelijk zichtbare vrije val maken. De parachute wordt meestal met een aparte servo geopend (meest betrouwbare oplossing). Dit kan een standaard servo zijn. Voor de armen wordt toch wel een sterke servo met metalen tandwielen aangeraden met een stelkracht van ten minste 9 kg. Bijvoorbeeld de Hitec HS645 MG.
Wel zijn een aantal veiligheden verplicht.
Algemeen kan je kiezen uit 2 zaken.
- Je maakt een safety switch. bijv 2 microswitches die de pop uitschakelen als de pop onder de kist hangt door middel van een safety pin. Als de pop gedropt wordt, worden de switches geschakeld en staat de pop aan.
- Een safety lijn aan de rugzak van de parachutist. Dit is een extra veiligheid zodat de rugzak niet geopend kan worden als de pop onder de kist hangt. Als de pop gedropt wordt trekt de pin uit de rugzak en kan dan op commando geopend worden.
Dit allemaal om te voorkomen dat de chute uit de rugzak geblazen wordt als de pop onder de kist hangt. Het effect van een chute die opent onder de kist is van een grote remparachute en dan is er geen houden meer aan.
Onderstaande is niet toegestaan als veiligheid alleen. Natuurlijk wel voor het openen van de chute.
